|
|
een greep uit deze bundel:
|
nadat er weer een jaar verstreken was
en een ring getrokken in de boom, die ik placht te heten, besefte ik dat het tijd is. vriendschappen ruisten in de blaren maar laten nu hun stroppen zakken ik ontvlucht ze: ik wil nog zoveel doen de halfblinde ogen besijpelen met glinsterende dauwdruppels van de melancholienacht; geef mij terug mijn ogen uit bohemen mij een vroeger broederhart ontstolen, maar behouden wil ik het stilzwijgen voor mijn leven stom, een geheim in mijn mondholte, behouden wil ik de naar de pen tastende vingers, mijn lippen: mogen zij spreken wat mijn stem niet vermag. |
dit is geen antwoord:
voor Bert Kooijman al fluister je tegen de klepel van de noodklok en steek je je hoofd onder diens tent: een helm, verwacht dan toch geen weerwoord immers er is geen "middernacht, radio-nieuwsdienst verzorgd door het A.N.P." geen gezoem van de slaap en dan voor eeuwig: slechts het ruisen, het vallen van het koren het krakende breken, de liniaal van de afgemeten pas daarenboven zal het treffen van je boog in de zon haar langzaam openscheuren en langs de tranen in het gezicht van de hemel zal de vlinder neerdalen te stampen met zijn voet de verse heuvel Zet de gouden schaal met bloedafdrukken aan je lippen drink en roep de naam in de diepten van je gouden spiegel, vang de weergalm in je adem: het is geen antwoord. |
|
|
|
|
Kartonnen dozen waarin jij alles wilde verpakken
hebben geen sterke bodem Ons huis in de straat is leeggeroofd plakanten sieren de ruiten aan de voorkant barsten aan de achterkant waar de enorm groene tuin alle herinneringen ten toon spreidt Alles wat jij wilde verbergen en ontkennen staat in bloei en bloed sijpelt van het blad Kartonnen dozen waarin jij alles wilde verpakken hebben geen sterke bodem.. |
vergeet niet de dag
waarop de schimmen, jong en groen. huisden in ons huis vergeet niet de auto's die elkaar verdringen op de weg waar elk bloed goddelijk is geworden vergeef de schaduwen die door je raam dat tegenstribbelt binnenschuifelen ellende teken en neem de schaduwen als motief teken de buitenwereld en sluit het raam neem de krant en bedek het behang door de opsomming van het ongeluk onder je deur geschoven neem de rest van de krant en verpak de sinaasappelschillen vergeet het niet. |
